Pochwały...

Dziś dzień egzaminów półrocznych (w dziale szkolnym, nie "jazdowym"). Pomijając nieudolne kwestie organizacyjne szefowej (zbyt rzadko ustawieni uczniowie - efekt - co chwilę mamy niepotrzebne przerwy), jak zwykle chwaliła każdego - po kolei.

I nie ważne, że ktoś za rok kończy naukę, że jest w czwartej (tzn zaawansowanej) klasie, nie istotne że niektórzy wręcz zatrzymywali się w trakcie wykonywania programu - to wszystko nic. Bo wg szefowej wszystko odbyło się genialnie, dzieciakom (no, także tym w wieku 40+) należą się gromkie brawa i mnóstwo pochwał. I tylko moi uczniowie dostali oceny dostateczne. Poza tym najgoroszą oceną była "4", a najwięcej celujących!

Zupełnie tego nie rozumiem, mój konflikt z nią i pozostałymi nauczycielami jest bardziej niż widoczny, choć oczywiście nie agresywny - po prostu wymieniamy się argumentami (a np za tydzień organizujemy wspólne wyjście do kawiarni i kina).

Po egzaminach krótkie dwie godziny jazd, podczas których musiałem się wyciszyć - tym samym dialog z kursantką ograniczyłem do niezbędnego minimum - na szczęście i ona nie należy do tych wylewających z siebie wszystko.