Piękna i bestia

Od pewnego czasu pracuję z kursantką, która uważa się za bardzo dobrego kierowcę. Na początku jazd, przypominałem o konieczności zatrzymywania przed znakiem STOP. Banał ? Kursantka jest oczywiście po wszystkich wykładach, więc powinna to wiedzieć ? Tak mi się wydaje ... Więc, na około 10 godzinie jazdy gdy postanowiła się nie zatrzymać (znów), zamiast przypominać sam zatrzymałem pojazd. Efekt ? Pasy zatrzymały jej ciało, ale głowa znacznie pochyliła się nad kierownicę. I to nie wszystko. Dostało mi się (!) za ostre hamowanie (wow). Bo - jak to stwierdziła kursantka - mi to każesz łagodnie hamować, a sam hamujesz  od razu do dechy ! 

O rany, czy ona czegoś nie pomyliła ? Po prostu piękna kursantka i instruktor-bestia !

Więc zatrzymałem auto za skrzyżowaniem (i znakiem stop) i wyjaśniłem to co nie było dla niej oczywiste. Mianowicie - albo zacznie słuchać i stosować w praktyce posiadane wiadomości, albo koniec. Doszło do mało przyjemnej wymiany zdań (której tu nie przytoczę ;P), po której ustaliliśmy mającą nastąpić poprawę. Jej poprawę, nie moją oczywiście.

I przez kilka godzin było nieco lepiej, aczkolwiek zawsze  było słychać jej narzekanie na instruktora.

Niestety, wczoraj i dziś dalej to samo. Gdy mówię ze się nie zmieści, ona na siłę próbuje. Gdy wciska się przed nadjeżdżające auta jest wszystko w porządku. Ale gdy jej ktoś wyjedzie, już lamentuje ! Zero samokrytycyzmu. Podobnie jest z tzw zieloną strzałką. Ile można powtarzać że konieczne jest zatrzymanie pojazdu przed sygnalizatorem ? Ostatnio owa kursantka wpadła na pomysł, że skoro już tak się czepiam tej strzałki, to zatrzyma się i poczeka na pełny sygnał zielony.

Bardzo męczy taka jazda. A jutro kolejne dwie godziny. Chyba oddam ją do bezkompromisowego kolegi, po którym - być może - zauważy ile jeszcze nie umie. Skoro ja nie jestem autorytetem choćby w najmniejszym stopniu, może to jej pomoże zrozumieć sytuację w jakiej się znajduje ?

A więc ... jutro, lub w sobotę zdam relację :)