A więc, jedziemy z prędkością około 45 km/h drogą dwukierunkową, pobocza zasypane śniegiem tak, że krawężników nie widać. Ogólnie, nawierzchnia czarna mokra, przyczepność nie najgorsza.
Po lewej stronie zaparkowane pojazdy i tylko co kilka z nich, jest luka pozwalająca omijającym je pojazdom na wyjazd. I oto, nagle - osoba ubiegająca się o pozytywny wynik wewnętrznego (po ponad 30 godzinach jazd) - zobaczywszy pojazd jadący z przeciwka (który już prawie stanął by ustąpić nam pierwszeństwa) skręca w ową lukę ! Prędkość 45 km/h (mniej więcej), auto gwałtownie się pochyla, słychać lekki pisk opon a ja nie zdążam nawet spojrzeć w lusterko !
Będąc już za linią rozdzielającą pasy staram się przejąć sterowanie nad pojazdem łapiąc za kierownicę najpierw jedną ręką a następnie drugą. Jednocześnie, zaczynam hamować. Auto wpada na chodnik przez niską fałdę śniegu - na szczęście nie ma tam żadnych pieszych, po czym staram się powrócić na jezdnię (pierwsze czerwone kółko). Słyszę jakiś dziwny dźwięk (oprócz terkotania ABS-u oczywiście), auto będąc lewą stroną na śniegu w ogóle nie hamuje i chyba podłoga zaczepiła o wyższą, ubitą warstwę śniegu nad krawężnikiem ! Jakimś cudem postanawiam gwałtownie skręcić w prawo i wrócić na jezdnię, gdyż na wyhamowanie auta przed stojącym pojazdem nie ma mowy.
Dosłownie "o gazetę" mijam stojący samochód (drugie czerwone kółko), tor pojazdu staje się bardziej stabilny i ostatecznie stajemy - tuż obok zielonego auta z rysunku.
Fajnie, kursantka postanowiła, że przepuści auto jadące z przeciwka i że wjedzie w lukę pomiędzy pojazdami. Ciekawe doświadczenie. Tyle, że pojazd z przeciwka już stawał, a pomysł wjechania w tę lukę z jej prędkością był - delikatnie ujmując - nieodpowiedni. Oczywiście, wynik negatywny. Kursantka nie została dopuszczona do egzaminu państwowego.
Ciekawe, czy trafi mi się na kolejny egzamin wewnętrzny ?
Czyli dosłownie nawet na moment nie można stracić czujności, bo jeśli można zrobić coś głupiego, to kursant/ka z pewnością to zrobi.
OdpowiedzUsuń:(
Zabrakło mi opisu zachowania kursantki już po tym zdarzeniu. Zauważyła swój błąd? Dostrzegła, że to było bezmyślne i niebezpieczne? Że mogła kogoś skrzywdzić?
Dokładnie, nie można stracić czujności - nawet na prostym odcinku drogi ...
OdpowiedzUsuńA kursantka po tym "fakcie" była - obojętna, lekko przygaszona, zestresowana (jak i na początku jazdy) - słowem nic szczególnego. Nie jestem pewien czy zdawała sobie sprawę z tego, zresztą - ostatnio mam do czynienia z ludźmi którzy bardzo pobieżnie traktują takie podbramkowe sytuacje. Sądzą chyba, że wszystko im wolno.
Mnie się wydaje, że problem leży w braku wyobraźni. Nie chcę krzywdząco uogólniać i pisać, że kolejne roczniki cechuje coraz większy brak wyobraźni, ale chyba coś w tym jest. A może to tylko kwestia niedojrzałości konkretnych ludzi?
OdpowiedzUsuńZresztą ten brak wyobraźni dotyczy też starszych osób.
Masz rację. Generalizować nie należy, bo trafiają się ludzie młodzi i bardzo mądrze myślący, odpowiedzialni. Ale jest różnie, a przeważa grupa ludzi, którym się wydaje że "jakoś to będzie" lub "a może się uda" ...
OdpowiedzUsuńW takim razie ja gratuluję refleksu i nie zazdroszczę takich przygód..
OdpowiedzUsuńDzięki, choć to bardziej cud niż refleks :/
OdpowiedzUsuń