Improwizacja

Wtorek, jak zawsze wybieram się do drugiej pracy. Z samego rana przypominam sobie - o ku*wa, zapomniałem opracować dwa nowe projekty, który dostałem już tydzień temu... Tym bardziej zestresowany zebrałem się szybko i o 9.00 byłem już przy stanowisku.

Atmosfera bardziej nerwowa niż zwykle także po drugiej stronie - współpracownicy już zastanawiają się, co zrobić aby dostać większy poklask niż reszta. Oczywiście odbija się to na mnie, ponieważ zajmują mi coraz więcej czasu. A wiecie, że mój grafik codziennie wypełniony po brzegi i nawet głupie 20 minut powoduje że albo rezygnuję z obiadu (a niech tam, przynajmniej mój opasły brzuch się zmniejszy), albo po prostu z jednej pracy do drugiej zasuwam jak mały motorek.

No i siedzę przy stanowisku pracy. Przychodzą pierwsze panie, które od razu rzucają hasło - robimy projekt z ubiegłego tygodnia, dostałeś to Tomku już wcześniej, prawda? No pewnie że dostałem - myślę sobie - ale zapomniałem o nim na śmierć...

I żebym chociaż popatrzył w internecie na przykłady, albo cokolwiek! Zielony jak trawa na wiosnę zaczynam więc improwizować. Rany, co ja nawyprawiałem! A jakie tam były łączniki! Momentami za dużo, za mało, nie na temat w ogóle, czasem się to wszystko zjeżdżało jakoś do kupy... ale panie zdawały się nie zauważać mojej kompromitującej wpadki. Niewątpliwym plusem jest to, że to ja jestem ekspertem w tej dziedzinie, a nie one. Więc dla uspokojenia moich rozkołatanych nerwów rzuciłem jeszcze publicznie kilka branżowych określeń których oczywiście nikt nie zrozumiał.

I o to chodziło... przyznaję, było to skrajnie nieprofesjonalne...a projekt opracował się. Sam.