Dwa kroki do tyłu, jeden do przodu.

Egzamin, to walka o przetrwanie. Człowiek rzucony niemal na głęboką wodę stawia czoła problemom, zagadnieniom i niespodziewanym sytuacjom. Albo wypłynie, albo utopi się. Albo przeżyje i poradzi sobie, albo zostanie pożarty przez innych. Moja rola polega na przygotowaniu do ów stresu i nauczeniu radzenia sobie z różnymi sytuacjami mogącymi pojawić się na egzaminie.

M.in po to przeprowadza się tzw egzaminy wewnętrzne. Dziś miałem okazję zrobić takie dwa. Oba zakończyły się niepowodzeniem zdających.

Krok do tyłu.
Kobieta, o imieniu Jagna. Jej jazda charakteryzowała się spokojem i opanowaniem, choć po mojej gadce jaką jej "strzeliłem" na samym początku, nie miała łatwo. Ale łatwo być nie miało. Ruch spory, ponieważ w sobotni poranek sporo osób postanowiło zrobić przedświąteczne zakupy. W zasadzie, po kilku minutach sądziłem iż egzamin zakończy się sukcesem. Nie przypuszczałem, że drobna rzecz może sprawić problem - a jednak.
Jazda egzaminacyjna obejmuje przejazd po drodze jednokierunkowej. I tak też postanowiłem zrobić - przed zawracaniem i parkowaniem (pod sam koniec). No i przy skręcie, pani Jagna ustawiła się na środku, a tuż obok nas (prawidłowo) kierujący innym pojazdem. I w tym momencie było już po egzaminie. Zjechaliśmy na bok i oznajmiłem jej to. A w dodatku, zjeżdżając ze skrzyżowania na przejście wyszła jej kobieta. Ta nie zareagowała (nie widziała pieszej). Egzamin się zakończył.

Drugi krok wstecz.
Po 16 - ruch prawie zamarł. Ostatnia osoba z pracy, to także egzamin wewnętrzny. On - kursant na wstępie spytał, czy jest konieczny (egzamin). Zapytałem: - Co ma pan na myśli ?
- Tak ciemno i w ogóle ... - odparł
- Czy to przeszkadza w egzaminie ? - spytałem, a on odparł że "nie". Po tej wymianie zdań zorientowałem, że boi się jeszcze bardziej niż kursantka z rana, a więc darowałem sobie formułkę egzaminatorów w celu pobudzenia maksimum stresu ;)
Jazdę rozpoczął ze sporą nadzieją na pozytywne zakończenie. Ale tu wielkie zaskoczenie. Na drugim skrzyżowaniu z sygnalizacją świetlną, podczas wykonywania skrętu w prawo nie ustąpił pierwszeństwa pieszym. Ale wpadka. Praktycznie jechał jakieś 4-5 minuty i pojawiło się "fino".

Jaki z tego wniosek ? Ludzie popełniają błędy. Tu nikt się nie denerwował że nie zdał, ale sądzę że na prawdziwym egzaminie byłyby zarzuty pod adresem "czepiania się" egzaminatora.

A krok do przodu ?
Pani Władzia (rocznik ~39) zaczyna "łapać" o co chodzi przy zmianach biegów. Cieszy mnie to, bo po ostatniej lekcji byłem trochę podłamany ...