Żywcem

Powrót do pracy był nawet całkiem satysfakcjonujący. Może dlatego że w głowie perspektywa wolnego czwartku (jutro) i dlatego tak łatwo przyszło mi zmierzyć się z problemami dnia codziennego? Albo faktycznie odpocząłem i nabrałem dystansu do tego wszystkiego? Ciekawe, na ile mi to wystarczy, bo ten tydzień przywitał mnie dwiema trudnymi sytuacjami. Otóż z samego rana jedna z klientek strasznie się zdenerwowała, gdy usłyszała przy moim okienku iż nie załatwię jej sprawy tak, jak to ona by sobie tego życzyła. Wrzask, przekleństwa, jakaś forma pisku, nie wiem dokładnie bo gwałtowność tej osoby zaskoczyła mnie zupełnie. Pewnego rodzaju histeria połączona z wulgarnością. A początkowo podeszła uśmiechnięta, miła i spokojna, by po chwili jej wizerunek obrócił się o 180 stopni. "Żegnam" rzuciła oburzona tuż przed tym, jak trzasnęła drzwiami Departamentu.

Druga sytuacja dość podobna, też tego samego dnia. W obu sytuacjach nie wzywałem posiłków, nie prowadziłem jakiejkolwiek zbędnej dyskusji, jedynie tyle powiedziałem co musiałem. A dokumenty wypełniałem na tyle szybko, aby nie mieć ich przed oczami zbyt długo. Ot, kultura dzisiejszych czasów. Ciekawe, co pomyśleli sobie inni klienci którzy oczekiwali na sali i większość z tego słyszeli i wiedzieli. Moi współpracownicy w takich sytuacjach wyrzucają takie osoby, wzywają ochronę, lub odszczekują na podobnym poziomie co atakujący. Nie wiem, czy chciałbym iść w ich ślady. Muszę to przemyśleć.

Z przyjemnych spraw - za niecałe miesiące wylatuję na dłuższy weekend do jednego z modniejszych kurortów Europy. Złapałem korzystne cenowo bilety lotnicze, więc nie wahałem się ani chwili. Noclegi także już zarezerwowane, więc powoli odliczam dni do wyjazdu. Muszę wziąć dwa dni wolnego i gotowe, już wstępnie rozmawiałem z managerem od grafiku - powiedział że nie ma problemu. Współpracownicy nic nie wiedzą, przecież i tak są wkurzeni że dopiero co wróciłem z udanego urlopu, a ja już myślę o kolejnym - zjedliby mnie żywcem.