Instruktor Roku

Niedawno w "moim" WORD-zie odbyły się tzw "Drzwi Otwarte" - podczas którego promowano bezpieczeństwo pod różną postacią (m.in rozstrzygając konkursy wśród uczniów, wyświetlając filmy z wypadków obrazujące ich skutki, można było usiąść w symulatorze zderzeń i wypróbować na własnej skórze efekty zderzenia), przyszli egzaminowani (dziś jeszcze kursanci) mogli spróbować swych sił w egzaminie próbnym (kategoria B), a dla instruktorów zorganizowano konkurs na najlepszego instruktora.

Ów konkurs rozpoczął się od testu - który zawierał trochę podchwytliwie sformułowanych pytań (oczywiście nie doczytałem dokładnie i zaznaczałem ZŁE odpowiedzi) z przepisów ruchu drogowego, zagadnień z doskonalenia techniki jazdy, rozporządzenia w sprawie szkolenia i egzaminowania (...) a także pierwszej pomocy. Na 15 punktów zdobyłem raptem 9. Marnym pocieszeniem jest fakt, że to dało drugie miejsce w teście (jedna osoba miała 12 pkt, pozostali mniej niż 9).

Następnie był przejazd pomiędzy pachołkami z zamontowanymi trolejami z tyłu. Niestety, wracając dotknąłem do pachołka za co doliczono mi karne sekundy. Nie pamiętam wyniku, ale nie było rewelacyjnie. Ostatnia konkurencja to tzw przejazd Stewarta (patrz zdjęcia). Zadaniem instruktorów było wykonanie zadania jazdy pasem ruchu do przodu i tyłu właśnie z taką piłeczką na masce - na czas. Jechałem zbyt asekuracyjnie by zdobyć bardzo dobrą pozycję.

Ostatecznie, po podliczeniu punktów zająłem ... 5 miejsce. To gorzej niż 2 lata temu, ale jakoś nie załamuję się tym. Jutro na uczelni 4 egzaminy, myślami jestem już w ławce.

A tak poza tym:
1) Nie wiedziałem, że tortellini nadziewane szynką parmeńską podane z sosem pesto jest tak pyszne! Wczoraj to "ugotowałem" (tzn zagotowałem wysypując tortellini z woreczka, dodałem pesto ze słoika i tyle) i wiem jedno - będzie u mnie częściej gościło!

2) Czuję, że to jest to! Żyję jak chcę, z kim chcę i kiedy chcę!  Prawdziwe życie zaczyna się pod trzydziestce! :) :) :)