Jeż

W drugiej pracy jakby spokojniej. Ci współpracownicy, którzy rzucali mi się najbardziej do gardła, są jakby grzeczniejsi, nie wymagają więcej niż to co mam w umowie. Wiem że to chwilowe, że oni nie potrafią racjonalnie myśleć i że jeszcze w tym miesiącu pokażą swoje prawdziwe oblicza, ale przynajmniej chwilowo - jest normalniej.

Podczas wspólnej pracy nad pewnym projektem usłyszałem dziś takie coś: Tomek, czy mógłbyś zrobić dla mnie to i to? Ale nie w domu, tylko na naszym spotkaniu w czwartek? Mógłbym - odpowiedziałem. Czyli chwilowo zrozumieli, że nie zamierzam zabierać dodatkowej pracy do domu.

Oczywiście między sobą współpracownicy podchodzą jak pies do jeża. Widząc to z boku wciąż jestem zadziwiony, ale staram się w ogóle o tym nie myśleć - i po napisaniu tego wpisu natychmiast o tym zapomnę :P

Mam dziś sporo wolnego czasu. Chyba zrobię sobie jakąś fajną zupkę - może grochową?

A taka agawa marzy mi się na balkonie :)