Tulipany

- co u Ciebie?

- jakoś tam leci, w firmie słabo

- czemu słabo?

- u konkurencji płacą więcej a tu nic, z szefem nie mogę się dogadać, ogólnie d*pa nie robota

Przy okazji wczorajszego Dnia Kobiet dzwonię do koleżanki z byłej pracy i pytam co u niej. Odkąd pamiętam dobrze mi się z nią pracowało, choć nie grzeszyła wiedzą w zakresie szkolenia kandydatów na kierowców, a ludzie nie lubili z nią jeździć. W dodatku ciągle w konflikcie z szefostwem, utrzymuje się tam chyba tylko dlatego, że nie ma komu pracować, no ale to nie dziwne z takim wynagrodzeniem. Od zawsze odgraża się że zmieni robotę na inną, ale łatwo powiedzieć a trudniej zrobić i wziąć się za siebie, przejść przez kolejne drzwi za którymi może być lepiej lub gorzej, wszystko jest sztuką wyboru i decyzji.

Wydaje mi się, że bardzo mi zazdrości. Na każdym kroku podkreśla fakt, że kilkanaście miesięcy temu podjąłem decyzję o zmianie pracy i że to była bardzo dobra decyzja. Z zewnątrz może to wyglądać bardzo korzystnie, ale gdy nieco bardziej pozna się specyfikę pracy w Departamencie nie jest tak różowo. Naturalnie ona nie czyta mojego bloga, więc nie wie nawet tego co Wy - czytelnicy i niech tak pozostanie.

Tymczasem w firmie zrzucamy się na kwiaty/czekoladki dla żeńskiej części personelu. Niestety, człowiek odpowiedzialny za zakupy wybrał kwiaty (żółte tulipany), które tuż po przywiezieniu nie wyglądały fenomenalnie - delikatnie pisząc. Swoje musiały przeżyć - pewnie w podróży z Holandii, potem w sklepie rzucone byle jak i może wymemłane przez grymaszących klientów. Po 2-3 godzinach zaczęły więdnąć aby po południu nie nadawać się już do niczego. Próbowałem je reanimować wkładając do szklanki z wodą (manager rzucił je na stół po prostu), ale nic to nie dało. Główny szef wybrał najładniejsze do wręczenia paniom, a resztę kazał rozdawać przychodzącym klientkom. Zatkało mnie - nigdy nie dałbym komuś tak ohydnie oklapłych tulipanów i chyba spaliłbym się ze wstydu gdybym musiał to zrobić! Inni z mojego działu zrobili tak samo. 

Następnego dnia (dzisiaj) firma sprzątająca wyrzuciła to co zostało. Ja natomiast wiem że samo podcinanie kwiatów to za mało, można było dodać trochę cukru - może to by je uratowało. Szkoda mi ich...