Jest cudnie

1) Parkujemy równolegle. Widzę, że kursantka strasznie męczy auto kręcąc kierownicą na postoju do samego końca, prawie ją urywając. I podczas jednego parkowania robi tak 3-4 razy blokując ruch innym pojazdom z efektem mizernym - stajemy skośnie na samym środku ulicy - ku zdenerwowaniu tych którzy czekają na możliwość przejechania.

Po chwili okazuje się, że przy 45 stopniach względem drugiego pojazdu ona z maksymalnego skrętu w prawo próbuje skręcić do oporu w lewo. Oczywiście podczas całego parkowania nie patrzy wcale w lusterka, bo przecież szuka wspomnianych 45 stopni no i zawzięcie kręci kierownicą.

2) Z inną osobą ćwiczę hamowanie do zatrzymania. Zadanie - jak wszystkie inne powinny być wykonane z zachowaniem bezpieczeństwa ruchu, ale... Przy końcu manewru gwałtownie wciska hamulec - aby zatrzymać pojazd w wyznaczonym przeze mnie miejscu.

Gdy pytam dlaczego tak (ledwie unikając najechania aut z tyłu) - ona beztrosko zadowolona z "poprawnego" wykonania. Potem wygarnia mi, że uczyła się zatrzymywania przy drugim drzewie - a ja miałem czelność wskazać jej trzecie...

3) Wsiada do mnie młody człowiek. Bezmyślnie włącza światła mijania (oczywiście jeszcze przed uruchomieniem silnika), a gdy pytam jak się nazywają i jaka jest ich rola - nie ma bladego pojęcia. Jest w ogóle zdziwiony że śmiem pytać, że zadaję mu jakieś pytania!

4) Na placu z inną osobą, podczas nauki jazdy po tzw. łuku. Przy cofaniu osoba skręca pełny obrót kierownicą przy drugiej tyczce. Gdy zmieniamy stanowisko do nauki osoba gubi się zupełnie i z pretensją - zawsze ćwiczyłam po lewej stronie - tu gdzie jestem teraz jest za dużo pachołków - nie wiem kiedy mam skręcać (już ze złością).

Tak, po powrocie z tygodniowego urlopu jakiś czas temu zastałem "nowe standardy" w nauce kursantów. Wszyscy oczywiście wiemy, że kursanta przede wszystkim należy nauczyć bezpiecznie jeździć - a nie konkretnie przygotowywać pod egzamin - prawda? Pójście na łatwiznę dla wielu instruktorów jest normą, ale to pokazuje też drugą stronę.

Wszyscy tu opisani kursanci nie mają ochoty słuchać dlaczego nie powinni kręcić kierownicą na postoju, patrzeć w lusterka (o eliminowaniu martwego pola nie wspominając - to wręcz kosmos) czy orientować się kiedy używać konkretnych świateł. Oni nie chcą tego w ogóle słyszeć. Kręcą kierownicą używając jednej ręki, odkręcając po prostu wypuszczają ją z dłoni aż sama się odkręci. W głowie mi się to nie mieści.

Kursanci mają gdzieś moje tłumaczenia i coraz częściej się złowrogo krzywią gdy zaczynam tłumaczyć. Tak, oczywiście mogę przesiedzieć te jazdy w aucie, mogę olewać technikę jazdy - wszystko można olać - ale nie chcę być jak większość, chciałbym nauczyć ich jeździć najlepiej jak to możliwe. Czas, w którym trzasnę drzwiami zbliża się nieuchronnie.

No dobrze - możliwe że wszyscy zaangażowani i chętni wiedzy są na zajęciach u Aberka - a u mnie zostały same nieuki :P