Atmosfera

W przerwach pomiędzy kolejnymi klientami w Departamencie trwa ożywiona dyskusja. Oczywiście na temat wojny na Ukrainie, sytuacji Polski oraz pomocy uchodźcom. Pomijam tu odrębność zdań, bo wiadomo - mimo tego że w sali jest nas powiedzmy 3 osoby, to opinii na jakiś temat jest co najmniej 4. A gdy jeszcze w pokoju pojawi się kolejny współpracownik - z innego działu - to wtedy dopiero się zaczyna. 

Najbardziej irytuje mnie jednak czytanie "gorących newsów" na głos (z telefonu) - oraz prorokowanie co takiego (oczywiście złego) spowoduje dane wydarzenie. Im bardziej radykalny news, im bardziej szokuje - tym lepiej, a teorie współpracowników barwniejsze. Jeszcze gorzej, gdy w pokoju zostaję tylko ja. Nie dość, że muszę słuchać wywodów kolegi to jeszcze muszę na to jakoś reagować. Ale jak tu reagować, gdy wszystko to okraszone jest wizją katastroficzną? 

Z biegiem godzin - jeszcze w tym samym dniu - tematów do dyskusji oraz czarnowidztwa przybywa. Ceny paliw, dostępność środków finansowych, skoki wartości walut czy choćby sytuacja na giełdach światowych  - wszystko to idealne początki do długich rozmów - oczywiście w tonacji minorowej. Masakra. 

Nie muszę chyba mówić, że dzień po wybuchu wojny w długich kolejkach na stacjach paliw utknęli moi współpracownicy? Stawili się tam z kanistrami i nie odstraszyła ich nawet cena, która znacznie przekraczała tę sprzed dnia/dwóch dni (przed wojną). Ja zatankowałem dziś na Orlenie - co nietypowe z obsługą przy dystrybutorze. Najpierw pan przywitał mnie "Witam na stacji Orlen", a na pożegnanie podziękował za zatankowanie i zapraszał ponownie. Szok. Do tej pory tego nie było. Kolejek już nie ma, a cena poniżej 6 zł.