Instruktaż bardzo wstępny

Pamiętacie kursanta od perfum i chemii gospodarczej? Przybył na pierwszą godzinę jazdy, wcześniej dwukrotnie dzwoniąc i upewniając się, czy oby na pewno dobrze zapamiętał termin jazdy. No i przybył, od razu wygodnie się rozsiadł (do czego sam go zaprosiłem) i oznajmił, że już jeździł autem (z ojcem - jak się później okazało) i że w ogóle się nie boi.

To dało mi pewien jego obraz, jakże mylny... A więc zaczynamy. Opowiadam chwilę o pojeździe którym będzie jeździł, mówię co oznaczają te wszystkie włączniki, guziki i pokrętła. Nie ma ich zbyt wiele, więc płynnie przechodzę do następnych rzeczy, kursant nie ma żadnych pytań, ale jego wzrok jest jakiś taki dziwny. Mętny, nieobecny...

Przychodzi czas na ustawienie fotela - czyli ja mówię co trzeba zrobić, czego dotknąć i co zobaczyć, aby fotel/oparcie/zagłówek były dobrze ustawione, ale tu zaczynają się schody. Kursant za nic nie może znaleźć dźwigni od regulacji fotela. Wychodzę więc z auta i stoję nad nim przy otwartych drzwiach, pokazując kolejno co do czego.

Wzrok nadal ten sam, kursant momentami w ogóle nie reaguje na mój głos. Tak jakby mnie nie było. Ale chyba słyszy, bo jakaś tam reakcja jest. Niepokoi mnie to, bo za chwilę mamy wyjechać na miasto. Coś jest nie tak...

Po fotelu czas na ustawienie lusterek. Aby je ustawić, należy przekręcić małe pokrętło w prawą lub lewą stronę (zależnie od tego które lusterko się ustawia), a następnie bez przekręcania delikatnie popchnąć w pożądanym kierunku. I tu zupełna klapa. On w ogóle tego nie rozumie, tak jakbym mówił po chińsku. Pokazuję, tłumaczę kolejny raz, wreszcie rysuję. W pewnym momencie kursant prosi o pokolorowanie prawej strony na niebiesko, a lewej na czerwono (mam w aucie pisaki do używania na tablicy podczas wykładów, a na kartce rozrysowałem regulację i cztery możliwe kierunki ustawiania lusterek). Jak to usłyszałem, to nie wiedziałem o co mu chodzi!

No, ale czego nie robi się dla klientów? Z trudem ukrywam zdziwienie, zażenowanie i nie wiem co jeszcze. Ustawienie lusterek bez czasu na kolorowanie zajmuje około 10 minut. Mam ochotę zacząć bić brawo, gdy już się udało to zrobić w sposób akceptowalny dla obu stron. Teraz pasy bezpieczeństwa. To jest to coś, co "wisi" obok fotela. Ale nie z prawej strony (kursant szuka od środka pojazdu), tylko z lewej - przyczepione do słupka nadwozia. Jak już znalazł, to teraz ciąg dalszy szukania - gdzie jest punkt wpięcia tychże pasów? Tym razem znajduje się on po prawej stronie od kierującego, czyli dokładnie pomiędzy nim a mną. Pokazuję i demonstruję jak należy to zrobić.

Uff, udało się, jest tylko jeden - maleńki problem. No dobrze, dwa. Pierwszy - kursant włożył swój pas w moje miejsce (!). Drugi - pas jest skręcony pewnie ze trzy razy. Ale, na szczęście czas już kończyć - godzina minęła, życzę mu miłego dnia i kończymy, a  tymi problemami zajmiemy się na następnym spotkaniu. Kto wie, może wtedy uda się już nawet silnik uruchomić? :)