Zimowy Kazimierz Dolny

Kilka dni temu wybraliśmy się na dłuższą przejażdżkę. Początkowo nic nie zapowiadało zimowej aury, ale im bliżej miejsca docelowego tym bardziej padał śnieg. Początkowo za kierownicą kursant od chemii gospodarczej i kosmetyków. Za nic nie chciał utrzymać stałej prędkości w trasie, więc momentami jechał 70 km/h a po chwili 50. Masakra - na dopuszczalnej 90 km/h wywoływało to sporo zamieszania za nami, a także zdenerwowania - jak się domyślam.

Oczywiście kursant w ogóle nie patrzył co się dzieje za nim, więc co chwilę musiałem korygować jego tor jazdy łapiąc za kierownicę. Normalka. Pocieszające jest to, że czas jazdy z nim szybko minął, a potem było już normalnie.

Przed Kazimierzem droga była już pokryta znaczną ilością śniegu, zrobiło się bardzo ślisko. Prędkość ograniczyliśmy do 40-50 km/h, a każdy zakręt i hamowanie musiało być bardzo precyzyjne i delikatne.

Padający śnieg tworzył bardzo klimatyczny wystrój, drzewa przyozdobiły się białym puchem, a śliskość spowodowała również wyciszenie pracy opon. Po dojechaniu na miejsce pogoda zaczęła się poprawiać, a Kazimierz Dolny przywitał nas pustkami. Zwykle zatłoczony, pełen turystów, oblegane knajpki, spacerowicze przy Wiśle - a tu byliśmy prawie sami. Pięknie :)

Po sycącym obiedzie oczywiście był czas na gorącą czekoladę, zakup i wysłanie kartek pocztowych, a wcześniej na spacer.

I tylko jedna rzecz mi się nie podobała. Czas w Kazimierzu płynie zdecydowanie zbyt szybko.