Egzamin wewnętrzny

Kolega poprosił o przeprowadzenie egzaminu wewnętrznego z praktyki. Młody chłopak w aucie legitymuje się ... prawem jazdy! Ma już kategorię T, a teraz będzie walczył o B. Ogólnie, jakoś tam jeździ, a jego największymi wadami jest okropna technika jazdy i ... charakter.

Nie ma pojęcia, dlaczego lewą nogę podczas jazdy należy "odstawić" w specjalne miejsce po lewej stronie od sprzęgła, nie wie co to jest "skręt manewrowy" - najczęściej kręci jedną ręką (w tym czasie druga opiera się o lewarek zmiany biegów). Po gwałtownym hamowaniu przed przejściem dla pieszych, jest z siebie co najmniej zachwycony.

Na wszelkie uwagi - przekazywane naprawdę łagodnie i nieinwazyjnie dla niego, reaguje nerwowo i stanowczo. Zbyt stanowczo. Nie daje sobie wytłumaczyć jakiejkolwiek kwestii, jest dość niemiły i arogancki jednocześnie. Wydaje mi się że, próbuje się wykreować na wszechwiedzącego kierującego - który nie przejmuje się byle kwestiami techniki (i nie tylko) jazdy.

Niestety, na samym początku egzaminu wewnętrznego, podczas zmiany pasa ruchu nie ustępuje pojazdowi jadącemu po tym pasie ruchu na który chciał wjechać. Interweniuję chwytając za kierownicę. Oczywiście nie obyło się bez jego protestów, które naturalnie nic nie zmieniły.

Taka właśnie jest praca z ludźmi :)) Bardzo interesująca i wciągająca, dająca mnóstwo satysfakcji i także ... ucząca :))