Zachód słońca

Nie ma to jak wyjechać poza miasto, usiąść na zboczu stożka wulkanicznego i ...rozkoszować się pięknym zachodem słońca. Jest ciepły (ale nie gorący) wieczór, nieco po godzinie 20. Jedziemy kilka kilometrów za miasto by w ciszy, z dala od zgiełku i sztucznego oświetlenia móc pooglądać spektakl, jaki zafunduje nam słońce i przyroda.

 

To niesamowicie piękne chwile, na które zaprosiła mnie pewna miła i bardzo grzeczna osoba. I wcale nie musiała mnie długo przekonywać do takiego wyjazdu :)

Przyznam, że nie miałem pojęcia że takie miejsca są o kilka minut drogi obok mojego miejsca zamieszkania. Pikanterii dodawały samoloty, które przelatując na niebie pozostawiały piękne smugi.

A miejsce jest bardzo ładne, spokojne, wśród pól i łąk, z pięknymi widokami na zachodzące słońce. Jest też miejsce z drzewami, przez które słońce przedziera się delikatnie oświetlając zielone łąki. Żadnych komarów. Tylko my i słońce (i samoloty!). Choć, tuż za nami coś skrzętnie nas obserwowało - to pełnia księżyca - której nie sfotografowałem uważając słońce za ciekawszy obiekt :)

I mam takie małe marzenie, by pojechać tam jeszcze (nie) raz, usiąść na trawie i spoglądając na spektakl zjeść tabliczkę wyśmienitej czekolady... :)))) Czy to będzie możliwe...?