Księżniczka [4]

Znów przybyło kursantów, na razie bez tłoku ale już czuję że więcej pracuję.

Na horyzoncie pojawił się Ł, który dawno temu rozpoczął kurs i nie skończył do dziś. W końcu zadzwonił i umówił się na jazdę. Już kiedyś szło mu słabo (delikatnie mówiąc), teraz jest nie lepiej. Chyba nawet gorzej. Spytałem go, czemu zrobił taką przerwę w jeździe, odparł że w zimie bał się jeździć. Szczerze, nie lubię takiego poddawania się - w końcu jak nauczyłby się w trudnych warunkach, teraz radziłby sobie lepiej.
Najgorsze, że w ogóle nie panuje nad tym co robi. Np w sytuacji skrętu na skrzyżowaniu potrafi wcisnąć gaz do końca, puścić kierownicę, a zamiast sprzęgła wcisnąć hamulec. Też do końca oczywiście. Ł mówi, że nie panuje nad tym co robi, gdyż "tych rzeczy" jest zbyt dużo.

Tymczasem opisywana niedawno "księżniczka" trochę sobie odpuściła i ... jeździ najczęściej raz w tygodniu. Dla mnie to całkiem dobrze, wszak wystarczy mi tych nerwów. Co prawda jest już nieco lepiej, ale w dalszym ciągu się gubi. Nie wiem, czy cokolwiek dobrego z tego będzie...