... a ja nadal jestem lekko zamroczony. Po kilku chwilach jest już lepiej, oddaję "strój operacyjny", ubieram się i wychodzę. Od razu nakładam ciemne okulary, wszak źrenice są bardzo rozszerzone i wszystko co nieco jaśniejsze (a był pochmurny dzień) strasznie razi. Do domu wracam busem, którego kierowca jeździ - o dziwo - dość przepisowo. Wizyta w aptece, krótki spacer i... przed lustro. Operowane oko wygląda prawie normalnie, lekko zaczerwienione, jest dokładnie 2,5 godziny po zabiegu. Czuję ciało obce w oku, obraz jest trochę zamazany.
O dziwo śpię spokojnie, w oku czuję soczewkę, trochę łzawi - ale tragedii nie ma. Rano mały problem z otwarciem oka, soczewka przyczepiła się do powieki. Pierwszy szok przeżywam w lusterku - oko jest bardzo zaczerwienione, spuchnięte i wygląda koszmarnie. Łzawienie nasila się coraz bardziej, krople nie wiele pomagają. Uczucie obcego ciała także się wzmaga, oko non stop łzawi, jedynie pomagają ciemne okulary. Najchętniej przeleżałbym cały dzień z zamkniętymi oczami, coraz częściej zaczynam też czuć swędzenie - tzn że oko się goi, niestety nie można ani potrzeć ani dotknąć - trzeba uważać aby do oka nie dostało się dosłownie nic. Ani mydło, woda, czy szampon do włosów.
Po dwóch dnia wizyta kontrolna i zdjęcie soczewki, a następnego dnia oko wygląda już zupełnie normalnie :) Od tego czasu wzrok non stop się poprawia, czasem jest zamazany, czasem niestabilny - ale równo miesiąc po zabiegu widzenie poprawiło się o 85%.
Po dwóch tygodniach od zabiegu lewego oka, umówiony byłem już na prawe oko. Sam zabieg wyglądał identycznie z tym, że już się tak nie bałem, ale niestety był to okres kilku słonecznych dni. Pierwsza noc była zupełnie nieprzespana, miałem wrażenie że na łóżku jest cała kałuża łez, które non stop sączyły się ciurkiem z oka! Rano byłem strasznie zmęczony, nie pomagały nawet mocno ciemne okulary. Oczy zamykały mi się same, na szczęście miałem wolne więc odpoczywałem zasłaniając się czymkolwiek od światła. Drugiego dnia było tylko nieco lepiej, w zasadzie odliczałem czas do wizyty kontrolnej i zdjęcia tej okropnej soczewki. Uff, po wizycie od razu lepiej, choć zamykająca powieka wyczuwała jakby coś wystającego z oka, na szczęście po kilku godzinach dolegliwość ustąpiła.
Prawe oko goi się szybciej niż lewe, widzenie czasem jest nawet lepsze niż na lewe oko, choć z bliska wszystko się rozmazuje. Nadal stosuję krople przypisane przez panią doktor, wszystkie badania wskazują na prawidłowość leczenia pooperacyjnego, coraz częściej obraz staje się niezwykle ostry, nie doświadczyłem tego nawet używając okularów. Od czasu operacji w zasadzie normalnie już funkcjonuję, jedyne zalecenia po zabiegu to nie przebywanie w dymie tytoniowym, nie zalecanie dźwigania i ograniczenie fizycznego wysiłku. W ruch poszły więc audiobooki, które po kilku dniach wyłaziły mi już bokiem. Maksymalnie przyciemniony ekran smartfona strasznie raził. Po dwóch dniach od zabiegu byłem już 3 godziny na jeździe i 4 w szkole. Wzrok był na tyle ostry, że nie wpływało to ujemnie na możliwość kontrolowania pracy kursanta, a praca w szkole to czysty relaks (tym bardziej że tego dnia zaplanowałem audycję muzyczną).
Jedyne dolegliwości to zapuszczanie kropel - początkowo 4 razy w ciągu dnia, ale też dało się to w higienicznych warunkach zorganizować, bowiem czas zabiegu szczęśliwie zgrał się z mniejszą ilością klientów.
Następna wizyta kontrolna 9 grudnia :)
