Chmurka...

Korzystając z wolnego dnia (wczorajszego) pomyślałem, że spróbuję zrobić sernik. Taki na kruchym i czekoladowym spodzie, oraz z lukrem i skórką pomarańczową na górze. Zależało mi, aby sernik był wysoki (czyli aby nie opadł) oraz aby był "napuszony" - czyli taki aksamitnie lekki i delikatny, oraz przepyszny ma się rozumieć.

Najpierw zająłem się ciastem - masło, mąka, odrobina kakao i troszkę cukru. Wyrobiłem i wyłożyłem nim spód, a następnie schowałem do lodówki - tak było w przepisie, który znalazłem w internecie (miał bardzo dużo pozytywnych komentarzy). Nieznaczna ilość ciasta mi pozostała, więc postanowiłem ją zamrozić i użyć jako "kruszonka" jakiejś niewielkiej części sernika.

Ser gotowy - tzw. wiaderko President (słabe, jakieś rzadkie i takie jakościowo bez szału - nie polecam) wymieszałem z wcześniej utartym masłem, cukrem (bardzo niewielka ilość) i czterema żółtkami. Dodałem pół opakowania 100 gramowego skórki pomarańczowej, a następnie ubitą na sztywno pianę z białek (czterech). W przepisie było napisane, że właśnie te białka spowodują aksamitną lekkość sernika, że będzie on jak "chmurka"... Postanowiłem dodać jeszcze trochę mascaropne - była to moja własna inwencja.

Wymieszałem wszystko delikatnie i wyłożyłem na wcześniej przygotowane ciasto, starłem zamrożony kawałek na niewielkiej części sernika i wstawiłem do rozgrzanego do 180 stopni piekarnika. Wszystko wyglądało pięknie - sernik rósł i powoli zaczynał się złocić, w mieszkaniu unosił się piękny zapach pieczonego ciasta - normalnie nic nie zwiastowało tego, co miało się wydarzyć...

Sernik rósł, aż postanowiłem że już czas wyłączyć grzanie. W przepisie napisali, aby delikatnie uchylić drzwiczki tak aby sernik nie opadł tylko bardzo wolno się ostudził - tak też zrobiłem. I poszedłem na długi spacer, jak wróciłem byłem w szoku...

Wszystko opadło, baaaardzo! Sernik był już całkowicie zimny - mając średnio dobry humor postanowiłem kontynuować i zrobić lukier... Dodałem zbyt dużo cukru, a potem zbyt grubą warstwę położyłem na sernik - wszystko zastygło i zrobiło się bardzo twarde oraz tak słodkie, że po jednym kawałku (całkiem małym) mdliło nawet mnie - prawdziwego wielbiciela słodkości!

Nie mówiąc już o tym, że w ogóle nie dało się tego ukroić. Massssakra!!! Porażka!!! Ależ mnie to zdenerwowało, nigdy więcej nie będę tego robił - nigdy! Smak jeszcze jakiś tam jest, ale wygląd wręcz odrażający! Jakbym wyciągnął ten sernik z jakiegoś kosza na śmieci... do chmurki mu daleko...